*** رُوِیَ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ ع أَنَّهُ قَالَ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
- از امام حسن عسکری علیه السلام روایت شده: نشانه های مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز و زیارت اربعین و انگشتر به دست راست نمودن و سر به خاک گذاشتن حین نماز و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم (تهذیب الاحکام/ج6/ص52)
*** حضرت صادق (ع) به مفصّل بن عمر فرمودند: «پاداش یک نماز تو در کنار قبر حضرت سیدالشهدا (ع) مانند پاداش هزار عمره و حج واجب است و گویی هزار بنده را آزاد نموده و هزار بار همراه پیامبر مرسل الهی به جهاد فی سبیل الله رفته باشی.» کامل ایارات ص207
*** نماز واجب و مستحبّ را نزد قبر امام حسین علیه السّلام بخواند، زیرا نماز نزد آن حضرت مورد قبول است.
سیّد ابن طاووس فرموده: با تمام وجود بکوش که نماز واجب و مستحب در حایر شریف از تو فوت نشود، همانا روایت شده: نماز واجب نزد آن حضرت برابر است با حج و نماز مستحب مساوى است با عمره.
*** ابن قولویه از امام باقر علیه السلام روایت کرده که به شخصى فرمود: اى فلان تو را چه مانع است، که هرگاه حاجتى برایت روى دهد، نزد قبر حسین صلوات اللّه علیه بروى، و چهار رکعت نماز نزد او بخوانى، آنگاه حاجت خود را از خدا بخواهى به درستى که نماز واجب نزد آن حضرت برابر با حج، و نماز مستحب مساوى با عمره است.
*** عن داود الرقی قال کنت عند أبی عبد الله ع إذا استسقى الماء فلما شربه رأیته قد استعبر و اغرورقت عیناه بدموعه ثم قال لی یا داود لعن الله قاتل الحسین ع فما من عبد شرب الماء فذکر الحسین ع و لعن قاتله إلا کتب الله له مائة ألف حسنة و حط عنه مائة ألف سیئة و رفع له مائة ألف درجة و کأنما أعتق مائة ألف نسمة و ه الله تعالى یوم القیامة ثلج الفؤاد.
داوود رقی می گوید نزد امام صادق علیه السلام بودم، تا اینکه طلب آب نمود هنگامی که از آن نوشید دیدم ایشان را که اشک ریخت و دیدگانش غرق در اشک شد، پس فرمودند: ای داوود خداوند قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت کند هیچ بنده ای نیست که آب بنوشد و امام حسین علیه السلام را یاد کند و قاتلش را لعنت کند مگر اینکه خداوند برای او حسنه می نویسد و صد هزار گناه را از او می ریزد و از برای او صد هزار درجه رفیع می‌گرداند و کانه صدهزار برده آزاد کرده و خداوند او را با دلی آرام وارد م می کند. (الکافی : 6 / 391)
شیخ طوسی در کتاب مصباح المجتهد از محمد بن اسماعیل بن یزبع و او از «صالح بن عقبه» و او از پدرش و او از امام باقر(علیه‌السلام) روایت می‌کند که فرمود: هر کس حسین بن علی (علیهم السلام) را در روز عاشورا - دهم محرم - زیارت کند و نزد قبر آن حضرت گریان شود روز قیامت خداوند را با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد ملاقات کند، آن هم ثواب حج و عمره و جهادی که در خدمت رسول اکرم و ائمه طاهرین(علیهم‌السلام) بوده باشد.
راوی می‌گوید: عرض کردم فدایت شوم برای کسی که در شهر یا کشور دیگری است و نمی‌تواند در آن روز خود را به قبر آن حضرت برساند چه ثوابی خواهد بود؟ حضرت فرمودند: اگر چنین باشد به صحرا یا بالای بام خانه خود رود و با اشاره به سوی قبر آن حضرت، سلام داده و بر لعن قاتلان آن حضرت جدیت کند و بعد دو رکعت نماز بخواند و این کار را هنگام برآمدن روز قبل از ظهر انجام دهد، آن گاه هم خودش در مصیبت آن حضرت گریه کند و هم اگر ترسی نداشته باشد امر کند تا خانواده او نیز بر آن حضرت گریه کنند و در خانه‌اش مجلس مصیبتی برپا کرده و مصیبت حضرت سیدالشهداء را به یکدیگر تعزیت گویند. من ضامن می‌شوم کسی که این عمل را انجام دهد خداوند تمام آن ثوابها را به او عنایت فرماید.
صالح بن عقبه و سیف بن عمیره نقل می‌کنند که علقمه بن محمد الخضرمی گفت: به امام باقر (علیه‌السلام) عرض کردم دعایی به من تعلیم فرمایید که اگر از نزدیک زیارت کردم بخوانم و دعایی که اگر از دور اشاره به سلام کردم بخوانم.
حضرت فرمودند: ای علقمه هر گاه تو اشاره به سلام نمودی و دو رکعت نماز را خواندی هنگام اشاره به آن حضرت بعد از تکبیر، این قول - زیارت عاشورا - را بگو . پس اگر تو این زیارت را خواندی دعا کرده‌ای به آنچه که ملائکه زائر حسین دعا می‌کنند و خداوند صد هزار درجه برای تو می‌نویسد و مانند کسی هستی که با امام حسین(علیه‌السلام) شهید شده و در درجات آنها شرکت کرده باشد و برای تو ثواب زیارت هر پیغمبر و رسول و هر زائری که امام حسین(علیه‌السلام) را زیارت کرده نوشته شود.
بعد از نقل زیارت علقمه می‌گوید: امام باقر(علیه‌السلام) به من فرمودند اگر بتوانی هر روز در خانه خود این زیارت را بخوانی تمام این ثوابها برای تو خواهد بود.
شیخ در مصباح از محمد بن خالد طیالسی و او از سیف بن عمیره نقل می‌کند که گفت پس از آنکه امام صادق(علیه‌السلام) از حیره به مدینه تشریف بردند با صفوان بن مهران و جمعی دیگر از اصحاب به نجف اشرف رفتیم. پس از آنکه از زیارت امیرالمومنین(علیه‌السلام) فارغ شدیم صفوان خود را به طرف قبر حضرت سیدالشهداء نمود و به ما گفت از این مکان آن حضرت را زیارت کنید که من در خدمت امام صادق(علیه‌السلام) بودم که از این مکان آن حضرت را زیارت نمود. صفوان گفت در خدمت امام صادق(علیه‌السلام) به این مکان آمدیم چون آن حضرت زیارت عاشورا خواندند پس از خواندن دو رکعت نماز، این دعا را هم خواندند. آن گاه حضرت به من فرمودند: ای صفوان مواظب این زیارت و دعا باش و اینها را بخوان که من ضامن می‌شوم هر کس این زیارت و دعا را چه از دور و چه از نزدیک بخواند زیارتش مقبول شود و سعی اش مشکور گردد و سلامش به آن حضرت برسد و حاجت او از طرف خداوند برآورده شود و به هر مرتبه‌ای که بخواهد برسد و او را نا امید برنگردانند. آن گاه شروع به خواندن زیارت عاشورا کرد و بعد از نماز زیارت، دعای علقمه را که پس از زیارت عاشورا می‌خوانند، خواند.امام فرمود: ای صفوان من این زیارت را با این ضمان از پدرم یافتم و پدرم از پدرش علی بن الحسین(علیهم السلام) با همین ضمان و او از امام حسین(علیه‌السلام) با همین ضمان از برادرش امام حسن(علیه‌السلام) با همین ضمان و امام حسن(علیه‌السلام) از پدرش امیرالمومنین(علیه‌السلام) با همین ضمان و امیرالمومنین از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) با همین ضمان و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از جبرئیل با همین ضمان و جبرئیل این زیارت را با همین ضمان از خدای عز و جل یافت و خدای عز و جل به ذات خود قسم خورده است که هر کس امام حسین(علیه‌السلام) را با این زیارت از دور یا از نزدیک زیارت کرده و با این دعا، دعا کند، زیارت او را قبول می‌کنم و خواهش او را هر قدر که باشد می‌پذیرم و سئوالش را عطا می‌کنم، پس ناامید از طرف من برنمی‌گردد بلکه مسرور و خوشحال، با حاجت روا شده و فوز بهشت و آزادی از آتش برمی‌گردد و شفاعت او را درباره هر کس غیر از دشمن اهل بیت قبول می‌کنم .آن گاه صفوان گفت که حضرت صادق(علیه‌السلام) به من فرمودند: هر وقت حاجتی برایت پیش آمد در هر مکانی که هستی زیارت این دعا را بخوان و حاجت خود را از خداوند بخواه که برآورده میشود و خداوند و رسول او خلف وعده نمی‌کنند.
اگر چه در خبر علقمه زیارت عاشورا اختصاص به روز عاشورا دارد ولی در خبر صفوان آمده که امام فرموده اگر بتوانی امام حسین علیه السلام را هر روز به این زیارت بخوانی بجا آور که تمام این ثوابها برای تو خواهد بود. بلکه در عبارت کامل ایاره آمده است که اگر بتوانی هر روز عمرت این زیارت را بخوان. نیز برای برآمدن حاجات و امور مهم ، خواندن زیارت عاشورا بسیار مجرب است و در ذیل خبر صفوان فرمود هر گاه برایت حاجتی پیش آید این زیارت را بخوان در هر کجا که باشی و حاجت خود را از خداوند سئوال کن که برآورده میشود. علما برای برآمدن حاجات چهل روز پیاپی خواندن زیارت عاشورا را در ساعت معین بسیار مجرب دانسته‌اند، گر چه در روایت چهل روز وارد نشده ولی تجربه این مطلب را ثابت نموده است.
۱- اگر قرائت صد بار لعن و سلام در هنگام زیارت عاشورا باعث عسر و حرج و یا سبب نخواندن زیارت عاشورا شود اگر چنانچه بعد از هر بخش از لعن ها و سلام ها بگوید: تسعاً و تسعین مرّه” ان شاء اللّه ثواب زیارت کامل را خواهد داشت .
۲- در مفاتیح الجنان چند جمله در حاشیه زیارت عاشورا آمده یعنى : و بالبرائه ممّن قاتلک و نصب لک الحرب و بالبرائه ممن اسّس اساس الظلم و الجور علیکم و ابرء الى اللّه و الى رسوله” چون در خیلى از کتب ادعیه معتبره این جملات جزء زیارت عاشورا آمده لذا خواندن این جملات اامى است .
۳- یکى از ویژگى هاى زیارت عاشورا علاوه بر ثواب عظیم اخروى که ذکر گردید باعث بر آورده شدن حاجتهاى لاعلاج است، بدین سبب سفارش مى شود هر کس براى هر حاجتى که متوسل به این زیارت شریف مى شود ۴۰ روز مرتب آن را قرائت نماید و افضل اوقات آن نیز بعد از نماز صبح و قبل از طلوع آفتاب است .
۴- بعد از خواندن زیارت عاشورا حتماً دو رکعت نماز زیارت امام حسین علیه السلام را بخواند که همانند نماز صبح مى باشد.
۵ – بعد از زیارت عاشورا و دو رکعت نماز، دعاى علقمه حضرمى را نیز بخواند که در مفاتیح الجنان با نام دعاى بعد از زیارت عاشورا” آمده است .
۶ – اگر کسى بتواند زیارت عاشورا را روزى دو بار بخواند خیلى خوب است ؛ یعنى یکبار اول شب و یا آخر روز و یک بار هم اول صبح و قبل از طلوع آفتاب ؛ زیرا از عارف بزرگ و جمال العارفین حضرت آیه اللّه سید على آقا قاضى تبریزى منقول است که بعد از ارتحالشان کسى ایشان را در عالم رۆیا دید و سۆال کرد: چه عملى در آنجا از همه مهمتر است؟مى فرماید: زیارت عاشورا. بعد مى گوید: من پشیمانم که چرا روزى یکبار زیارت عاشورا را قرائت کردم و دوبار نخواندم . (داستانهاى شگفت انگیز از زیارت عاشورا و تربت سید الشهدا علیه السلام /مولف: حیدر قنبرى )
*** امام باقر علیه السلام نسبت به کسانی که در روز عاشورا نمی‌توانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستور عزاداری دادند و فرمودند: بر حسین علیه السلام ندبه، عزاداری و گریه کند و به اهل خانه خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه‌اش با اظهار گریه و ناله بر حسین علیه السلام، مراسم عزاداری بر پا کند و یکدیگر را با گریه، تعزیت و تسلیت گویی در سوگ حسین علیه‌السلام در خانه‌هایشان ملاقات کنند.
روضه‌های خانگی را می‌توان بی‌تکلف برگزار کرد
اگر تنها دلیل‌تان برای برگزار نکردن روضه خانگی خرج و مخارج این مراسم است، لازم نیست نگران باشید. می‌توانید تنها با چای و قند از مهمانان پذیرایی کنید. علاوه بر این حتما اصراری به برگزاری روضه‌هایی با جمعیت زیاد نداشته باشید، روضه خانگی حتی می‌تواند با فقط با حضور اعضای خانواده برگزار شود. مهم نیت و برگزاری یک مراسم بی‌تکلف است. ﺁﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺎﺿرحمه الله در این‌باره فرمودند:«دﺭ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﻭ ﺯﺎﺭﺕ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ علیه‌السلام ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﻧﻨﻤﺎﺪ، ﺭﻭﺿﻪ ﻫﻔﺘ ﻭﻟﻮ ﺩﻭ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺸﺎﺶ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺮ ﻫﻔﺘ ﻫﻢ ﻧﺸﺪ ﺩﻫﻪ ﺍﻭﻝ ﻣﺤﺮﻡ ﺗﺮ ﻧﺸﻮﺩ».
روضه‌های خانگی باعث طول عمر و ازدیاد رزق و روزی میشود
روضه‌های خانگی باعث طول عمر و زیاد شدن رزق و روزی صاحب خانه میشود. در روایات آمده است پیامبر اکرم صلی‌الله علیه‌‌وآله وسلم فرمودند:«خانه‌ای که در آن قرآن زیاد تلاوت شود، خیر و برکتش زیاد میشود و اهل خانه در وسعت قرار می‌گیرند و آن خانه برای اهل آسمان می‌درخشد، همان گونه که ستارگان برای اهل زمین می‌درخشند».(۲) علاوه بر اینکه این مجالس با تلاوت قرآن آغاز میشود، یاد اهل بیت علیه‌السلام هم مصداق یاد خداست و مشمول این حدیث قرار می‌گیرد.
روضه خانگی باعث صله رحم میشود.
روضه‌های خانگی باعث تقویت روابط میان اهل محل و خانواده میشود. مخصوصا در خانه‌های آپارتمانی این روضه‌ها می‌تواند باعث آشنایی هر چه بیشتر همسایه‌ها با یکدیگر شود. مجالس روضه محمل بسیار مناسبی برای صله رحم با اقوام و آشنایان است. در این مجالس نه از سلسله مراتب خبری است و نه ساختار سازمانی برای نظم بخشی به کارها وجود دارد، همین موضوع باعث میشود که افراد شرکت کننده در آن با هم‌دلی هر چه بیشتر کارها را به سرانجام برسانند.
ایجاد ارتباط قوی بین ت و عزاداران در روضه‌های خانگی
یکی از محاسن برگزاری روضه‌های خانگی ایجاد ارتباط صمیمانه بین مومنین و ت است. در این مجالس مردم می‌توانند مسائل دینی و سوالات شرعی خود را با مراسم در میان گذاشته و به صورت مستقیم پاسخ سوالات خود را دریافت کنند. صاحب‌خانه باید توجه داشته باشد که برای مجالس روضه از یک باسواد استفاده کند، همچنین در زمان سخنرانی همه به صحبت‌های مراسم توجه داشته باشند و سرگرم کارهای دیگر نشوند.
آشنایی و انس کودکان با اهل بیت علیه‌السلام در روضه‌های خانگی
در روضه‌های خانگی فرزندانمان از کودکی می‌آموزند که چگونه با اهل بیت علیه السلام ارتباط یرقرار کنند و به صورت غیرمستقیم مسائل دینی را به آنها آموزش می‌دهیم. همچنین در خانه‌هایی که مراسم روضه برگزار میشود، کودکان با کمک در برگزاری و پذیرایی از مهمانان در لذت پذیرایی از عزاداران اهل بیت علیه‌السلام شریک شده و روحیه مسئولیت پذیری در آنها تقویت میشود. پیشنهاد می‌کنیم حتما قبل از شروع مراسم برای کودکتان از ثواب کار کردن برای عزاداران بگویید و به آنها بگویید که حتی جفت‌کردن کشف عزاداران امام حسین علیه‌السلام هم ثواب زیادی دارد. بی‌شک یکی از خاطرات خوبی که فرزندتان بعدها در جوانی از آن یاد می‌کنند، همین مراسم روضه‌های خانگی است.
روضه‌های خانگی جایی برای باخبر شدن از مشکلات و گرفتاری‌های دوستان و آشنایان
در این زمانه کمتر کسی از احوال زندگی دوستان و آشنایان خود باخبر است. روضه‌های خانگی فرصت خوبی است که از مشکلات و گرفتاری‌های اطرافیانمان باخبر شویم و قدمی هر چند کوچک برای رفع آن گرفتاری برداریم. یکی از سنت‌های خوب در همین زمینه ایجاد صندوق قرض‌الحسنه در بعضی از این مجالس است. صندوقی که می‌تواند گرفتاری‌های مالی و معیشتی شرکت‌کنندگان در روضه‌ها را برطرف کند. درباره ثواب کار گره‌گشایی از مومن آیات و روایت فراوانی وجود دارد. در همین باره امام رئوف فرمودند:«هر کس گره از کار مؤمنی بگشاید و غمی را از او بزداید، خداوند هم در قیامت، کار بسته او را می‌گشاید و اندوهش را می‌زداید»
از مجموع روایات، زیارت آن حضرت از راه دور به یکی از عبارات زیر استفاده می شود:
1ـ سه بار بگوید:«صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ».
2ـ بگوید:«السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ».
3ـ در روایت حنّان بن سُدیر چنین آمده است:
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ وَ ابْنَ مَوْلایَ، وَ سَیِّدی وَابْنَ سَیِّدی، اَلسَّلامُ
سلام بر تو ای مولای من و ای فرزند مولای من و ای آقای من و ای فرزند آقای من، سلام
عَلَیْکَ یا مَوْلایَ اَلشَّهیدُ بْنُ الشَّهیدِ، والقَتیلُ بْنُ الْقَتیلِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ
بر تو ای مولای من شهید فرزند شهید و ای کشته فرزند کشته، سلام بر تو
وَرَحْمَةُ الله وَبَرَکاتُهُ، أَنَا زائِرُکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ بِقَلْبی وَ لِسانی
و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد، من زائر تو هستم ای فرزند رسول خدا با قلب و زبان
وَجَوارِحی، وَ إِنْ لَمْ اَزُرْکَ بِنَفْسی مُشاهَدَةً لِقُبَّتِکَ، فَعَلَیْکَ السَّلامُ یا
وتمام اعضا، هر چند تو را از نزدیک زیارت نکردم و بارگاه تو را ندیدم اما سلام بر تو ای
وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللهِ، وَ وارِثَ نُوح نَبِیِّ اللهِ، وَ وارِثَ إِبْراهیمَ خَلیلِ اللهِ،
وارث آدم برگزیده خدا و وارث نوح پیامبر خدا و وارث ابراهیم خلیل الله
وَ وارِثَ موسی کَلیمِ اللهِ، وَوارِثَ عیسی رُوحِ اللهِ، وَ وارِثَ مُحَمَّد
و وارث موسی کلیم الله و وارث عیسی روح الله و وارث محمد
حَبیبِ اللهِ وَنَبِیِّهِ وَرَسُولِهِ، وَ وارِثَ عَلِیٍّ أَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَصِیِّ رَسُولِ اللهِ
حبیب خدا و نبی او و رسول او و وارث علی امیرمؤمنان وصیّ رسول خدا
وَ خَلیفَتِهِ، وَ وارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَصِیِّ أَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، لَعَنَ اللهُ
و جانشین او و وارث حسن بن علی وصیّ امیرمؤمنان خدا لعنت کند
قاتِلیکَ، وَجَدَّدَ عَلَیْهِمُ الْعَذابُ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَة، أَنَا یا
کسانی که تو را شهید کردند و در این ساعت و در هر ساعت عذاب تازه ای بر آنها بفرست ای
سَیِّدی مُتَقَرِّبٌ إلَی اللهِ جَلَّ وَ عَزَّ، وَ إِلی جَدِّکِ رَسُولِ اللهِ، وَ إلی أَبیکَ
آقای من! به سوی خداوند متعال و جدّت رسول خدا وپدرت
أَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَإلی أَخیکَ الْحَسَنِ، وَإلَیْکَ یا مَوْلایَ، فَعَلَیْکَ السَّلامُ
امیرمؤمنان و برادرت حسن و به سوی تو ای آقای من تقرّب می جویم پس سلام
وَرَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ بِزِیارَتی لَکَ بِقَلْبی وَ لِسانی وَ جَمیعِ جَوارِحی،
و رحمت خدا و برکاتش بر تو باد با زیارتی که تو را با قلبم و زبانم و جمیع اعضایم نمودم
فَکُنْ یا سَیِّدی شَفیعی لِقَبُولِ ذلِکَ مِنِّی، وَ أَنَا بِالْبَراءَةِ مِنْ أَعْدائِکَ
پس ای آقای من! شفیع من برای قبول این زیارتم باش. من با بیزاری جستن از دشمنان تو
وَاللَّعْنَةِ لَهُمْ وَعَلَیْهِمْ أَتَقَرَّبُ إِلَی اللهِ وَإِلَیْکُمْ أَجْمَعینَ، فَعَلَیْکَ صَلَواتُ اللهِ
ولعنت بر آنها به خدا و به همه شما تقرّب می جویم پس درود و
وَ رِضْوانُهُ وَ رَحْمَتُهُ.
رضوان و رحمت خدا بر تو باد.
سپس به قبر علی بن الحسین(علیهما السلام) (علی اکبر) توجّه می کنی و بر او سلام می گویی، و در پایان آنچه دوست داری از امور دنیا و آخرتت را، از خدا طلب می کنی، آنگاه چهار رکعت نماز می خوانی. سپس رو به قبله، به سوی قبر امام حسین(علیه السلام) و سایر شهدا متوجّه می شوی و به قصد وداع می گویی:
أَنَا مُوَدِّعُکَ یا مَوْلایَ وَابْنَ مَوْلایَ، وَ یا سَیِّدی وَابْنَ سَیِّدی، و مُوَدِّعُکَ
من با تو وداع می گویم ای مولای من و ای فرزند مولای من و ای آقای من و ای فرزند آقای من و نیز با تو وداع می کنم
یا سَیِّدی وَابْنَ سَیِّدی یا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، وَ مُوَدِّعُکُمْ یا ساداتی یا
ای آقای من و ای فرزند آقای من ای علی بن حسین و با شما ای آقایان من و ای شهیدان کربلا
مَعاشِرَ الشُّهَداءِ، فَعَلَیْکُمْ سَلامُ اللهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ رِضْوانُهُ وَ بَرَکاتُهُ.
نیز وداع می کنم پس بر شما باد سلام و رحمت خدا و رضوان و برکاتش.
درباره این سایت